എന്റെ ചെമ്പനീര്പൂവിന്
വസന്തകാലത്തിന് കാല്പനികതയില്
കണ്ടു ഞാനൊരു ചെമ്പനീര് പൂവിനെ,
ചന്തമല്ലതിന് ഗന്ധമാണെന്നിലെ
എന്നെയുണര്ത്തിയതന്നൊരുനാള്
ഇറുത്തെടുക്കുവാന് കൊതിച്ചു പോയന്നു ഞാന്
മനസ്സിന്റെ പൂന്തോപ്പില് കൊണ്ടു വയ്കാന്.
പൂവിനെ പൂജിക്കാന് പൂന്തോപ്പൊരുക്കുവാന് ഞാന്
പോയുള്ളൊരു നേരമാരോ,
ഇറുത്തെടുത്തുവോ ആ ചെമ്പനീര് പൂവിനെ
അകലെയെങ്ങോ കൊണ്ടു പോയോ
പൂവിനെ തേടിയലഞ്ഞു നടന്നു ഞാന്
ചെമ്പനീര് പൂവിനെ കണ്ടതില്ല.
a a a a a
വസന്തകാലത്തിന് കാല്പനികത വീണ്ടും
മൃദുസുഗന്ധം നീട്ടി കടന്നു വന്നു
പൂന്തോപ്പിലായിരം പൂക്കളെന്നോട്
സൗമ്യമായ് പുഞ്ചിരിച്ചു.
വണ്ടു കണക്കെ ഞാനോടിയെത്തി ഓരോ പൂവിലും
ചെമ്പനീര് പൂവിന്റെ ഗന്ധം തേടി.
പൂവുകളായിരം നിറഞ്ഞു നില്ക്കിലും
ചെമ്പനീര് പൂവിന്റെ ഗന്ധമില്ല.
No comments:
Post a Comment